Nechemię ulokowalabym gdzieś na granicy Ksiąg Jakubowych oraz Golema. To pełna przewrotnego humoru, literackich aluzji i barwnych postaci powieść łotrzykowskiej zaprasza nas do świata XVII wiecznej Rzeczpospolitej. Odnajdziemy w niej wszystkie cechy gatunkowe jakimi powinna się wyróżniać powieść łotrzykowska. Zaczynając od przebiegłego, niezwykle pomysłowego bohatera Żyda Nechemię, który jest niczym wilk w owczej skórze, wędrowny kaznodzieja, cudotwórca tonący w odmętach półprawd, kłamstw. Za jego sprawą nie raz przekonamy się, że i fortuna kapryśną bywa, będziemy świadkami sfałszowania cudu w czestochowskim klasztorze na Jasnej Górze, posmakujemy trudów wędrówki do Konstantynopola, przemierzymy domy rabinów i zakurzone księgi. Nechemia z własnej woli wkracza w kontakt ze światem przestępczym, gubi go chciwość oraz nieustanna pogoń za odnalezieniem kamienia filozoficznego. Z pewnością pokusą by sięgnąć po Nechemię jest porównanie jej do Ksiąg Jakubowych, które w moim odczuciu są zdecydowanie lepsze w odbiorze. Brak tłumaczeń niektórych zwrotów mocno utrudniał w tym przypadku odbiór. Zainteresowanie książką nieco słabło w chwili, gdy siła ciężkości przenosiła się z głównego bohatera na tych pobocznych i ich dygresyjnych wywodów.

Nechemię ulokowalabym gdzieś na granicy Ksiąg Jakubowych oraz Golema. To pełna przewrotnego humoru, literackich aluzji i barwnych postaci powieść łotrzykowskiej zaprasza nas do świata XVII wiecznej Rzeczpospolitej. Odnajdziemy w niej wszystkie cechy gatunkowe jakimi powinna się wyróżniać powieść łotrzykowska. Zaczynając od przebiegłego, niezwykle pomysłowego bohatera Żyda Nechemię, który jest niczym wilk w owczej skórze, wędrowny kaznodzieja, cudotwórca tonący w odmętach półprawd, kłamstw. Za jego sprawą nie raz przekonamy się, że i fortuna kapryśną bywa, będziemy świadkami sfałszowania cudu w czestochowskim klasztorze na Jasnej Górze, posmakujemy trudów wędrówki do Konstantynopola, przemierzymy domy rabinów i zakurzone księgi. Nechemia z własnej woli wkracza w kontakt ze światem przestępczym, gubi go chciwość oraz nieustanna pogoń za odnalezieniem kamienia filozoficznego. Z pewnością pokusą by sięgnąć po Nechemię jest porównanie jej do Ksiąg Jakubowych, które w moim odczuciu są zdecydowanie lepsze w odbiorze. Brak tłumaczeń niektórych zwrotów mocno utrudniał w tym przypadku odbiór. Zainteresowanie książką nieco słabło w chwili, gdy siła ciężkości przenosiła się z głównego bohatera na tych pobocznych i ich dygresyjnych wywodów.